Россия, Вологда, улица Ярославская
Телефон:
+7 (817) 271-73- Показать номер
Пн-пт: 07:00—19:00
whatsapp telegram vk email

Корфбол. Правила и особенности. Оснащение и история

Корфбол — уникальный командный спорт, сочетающий элементы баскетбола и нетрадиционных игровых форматов. В этой статье рассмотрим правила, особенности, оснащение, а также историю корфбола. Знание этих аспектов поможет лучше понять игру и оценить её значимость, а также привлечь новых участников и зрителей.

Историческая справка

Корфбол появился в 1902 году благодаря Нико Брюкхюсейну, который работал преподавателем физической культуры в одной из школ Нидерландов. По мнению итальянского историка Джильола Гори, эта игра восходит к «конкурсу ведра», который был популярен в Сент-Эльпидио-да Маре (Италия) в XV веке. Участники этого конкурса бросали мяч в корзину, подвешенную над колодцем, и команда, которая выигрывала, получала право на забор воды. Этот конкурс не только развлекал, но и имел практическое значение, так как кварталы города боролись за доступ к чистой питьевой воде.

В 1953 году корфбол был восстановлен и немного модернизирован. С 1975 года начали проводиться чемпионаты мира, которые проходят раз в четыре года. Традиционно победителями становятся команды из Нидерландов и Бельгии, которые занимают лидирующие позиции. Наибольшее распространение корфбол получил именно в Нидерландах, где было основано около 580 клубов, а общее число игроков превысило 100 тысяч человек.

Korfbol 2

Корфбол, как уникальный вид командного спорта, привлекает внимание экспертов благодаря своим особенностям и правилам. Эта игра, возникшая в Нидерландах в начале XX века, сочетает элементы баскетбола и нетбола, что делает её динамичной и увлекательной. Основное правило — смешанные команды, состоящие из равного числа мужчин и женщин, что способствует равноправию и командной работе. Оснащение для корфбола включает в себя корзины, установленные на высоте 3,5 метра, и мяч, который по размеру схож с футбольным. Эксперты отмечают, что корфбол развивает не только физические навыки, но и стратегическое мышление, поскольку игроки должны учитывать как свои, так и противников. История корфбола, начиная с его создания, демонстрирует, как спорт может объединять людей и способствовать развитию дружеских отношений между разными культурами.

ЗАБАВНЫЙ СПОРТ: КОРФБОЛЗАБАВНЫЙ СПОРТ: КОРФБОЛ

В 1920 и 1928 гг. был проведен демонстрационный матч по корфболу в рамках Олимпийских игр. А в 1933 г. начала работу Международная федерация корфбола. В ее компетенцию входило содействие развитию нового спорта, но несмотря на все старания первый чемпионат состоялся только через 45 лет. Олимпийский комитет долго не признавал игру, и лишь в 1995 г. корфбол получил спортивный статус. С 1975 г. проходят Чемпионаты Мира (раз в 4 года). К настоящему времени в Международную федерацию вступило более 60 стран. Возможно, в скором времени игра войдет в программу Олимпиады, если верить слухам, произойдет это к 2024 году.

В России и на территориях бывших союзных республик об этой игре знают буквально пару лет. Большого распространения у нас игра еще не получила, хотя существует сборная, которая выступает на международных турнирах и с 2015 г. занимает пятое место в турнирной таблице. С 2007 г. на международной арене выступает команда из Орловской области. Правда, похвастаться большими победами у отечественных спортсменов пока не получается — первенство остается за Голландией, более развитой в корфболе. Но российские корфболисты имеют все перспективы, нужно только набраться опыта и отточить свое мастерство. С этой целью налажено взаимодействие между странами — участниками федерации.

Na zaniatiiakh korfbolom

Аспект Описание Дополнительная информация
История корфбола Зародился в Нидерландах в начале 20 века (1902 г.) как смесь баскетбола и гандбола, Николасом Мушером. Нацелен на развитие командной работы и равенства полов. Быстро распространился по Европе, а затем и по миру.
Основные правила Две команды по 8 игроков (4 мужчины и 4 женщины) на площадке одновременно. Игроки должны чередоваться по половому признаку при передаче мяча. Запрещены физические контакты. Мяч забрасывается в корзину (корф) на высоте 3.5 метров. Существуют правила относительно перемещения по площадке, запрета на бег с мячом, фолов и штрафных бросков.
Оснащение Корф (корзина) на высоте 3.5 метров. Мяч (размер 7). Спортивная форма. Площадка с разметкой. Специальная обувь не обязательна, но рекомендуется. Площадка может быть как в помещении, так и на открытом воздухе.
Особенности игры Смешанные команды (равное количество мужчин и женщин). Акцент на командной работе и тактике. Отсутствие физического контакта. Быстрый темп игры. Требует высокой точности пасов и бросков. Стратегия игры строится на быстрых передачах и маневрировании.
Основные термины Корф (корзина), пасс, бросок, фол, штрафной бросок, аут. Знание терминологии необходимо для понимания игры и судейства.

Интересные факты

Вот несколько интересных фактов о корфболе:

  1. История возникновения: Корфбол был создан в Нидерландах в 1902 году учителем физкультуры Н. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К. К
Корфбол Правила гри/Модуль корфбол@expectationBКорфбол Правила гри/Модуль корфбол@expectationB

Правила игры в корфбол

Матч по корфболу — это соревнование между двумя командами, каждая из которых пытается забросить мяч в цилиндрическую корзину без дна, известную как «korf», установленную на высоте 3,5 метра. Игра может проходить как в закрытых помещениях, так и на открытом воздухе, главное — выбрать подходящее поле размером 30 на 60 метров.

Игроки атакующей команды стремятся забросить мяч в корзину соперника, однако им мешает защитник противника. Каждому нападающему соответствует защитник того же пола, который пытается перехватить мяч и создает помехи для броска или передачи. Успешным считается попадание, если между атакующим и защитником расстояние превышает длину вытянутой руки.

Защитник, перехвативший снаряд, передает его членам своей команды для организации атаки. После 2-х попаданий защитники становятся нападающими и наоборот.

За результативное взятие корзины присуждается одно очко. Если команда-противник допустила нарушение правил, итогом чего стал срыв успешного броска, пострадавшей стороне предоставляется право на пенальти с 2,5 м. от корзины. Все остальные нарушения наказываются свободной передачей, а спорные ситуация решаются посредством розыгрыша мяча между однополыми участниками.

Длится матч по корфболу 60 мин.: 2 30-минутных периода и перерыв 10 мин. Командам разрешено брать тайм-ауты, не включаемые в общее время. Допускается 2 тайм-аута длительностью до 1 мин. каждый. По их окончанию действие продолжается с того же места, где было прервано.

С каждой стороны на поле выходят 8 игроков: 4 мужчины и 4 женщины. Поле для игры условно делится на зоны, в каждой из которых находятся по 2 игрока разного пола. При неполном составе команды разрешено продолжать игру, пока в каждой зоне находятся по 3 игрока.

Число замен ограничивается четырьмя, в том числе по причине травмы или удаления с площадки. Игрок, ушедший на скамейку запасных, больше на поле не возвращается. О необходимости замены тренер сообщает секретарю, после чего игра останавливается.

Korfbol 3

КОРФБОЛ / ПРАВИЛА ГРИ ТА ІСТОРІЯ ВИНИКНЕННЯ #корфбол #фізичнакультураКОРФБОЛ / ПРАВИЛА ГРИ ТА ІСТОРІЯ ВИНИКНЕННЯ #корфбол #фізичнакультура

Правила игры в корфбол запрещают:

  • Пересекать центральную линию, держа мяч в руках.
  • Делать более двух шагов с мячом.
  • Передавать мяч другому игроку в его руки.
  • Выбивать или забирать мяч.
  • Передвигаться по полю, ведя мяч.
  • Играть против соперника другого пола.
  • Играть в формате два против одного.
  • Выполнять бросок из защитной зоны.
Площадка, оборудование и экипировка

Игровая площадка для корфбола в зале имеет размеры 40 метров в длину и 20 метров в ширину. Вокруг нее располагается свободная зона шириной 1 метр, за которой находятся скамейки для запасных игроков (с боковых сторон). Пространство над площадкой должно быть свободным от препятствий на высоту более 7 метров.

Линии, обозначающие площадку, делятся на лицевые (короткие) и боковые (длинные). В центре поля проходит линия, которая делит его на две равные части, называемая центральной. На расстоянии 2,5 метра перед корзиной расположена граница зоны пенальти, линии которой окрашены в другой цвет по сравнению с остальной разметкой.

Стойки для корзин устанавливаются на боковых линиях на расстоянии 1/6 от общей длины поля от лицевых линий. В поперечном сечении они имеют круглую форму и диаметр от 4,5 до 8 см. Стойки крепятся непосредственно к поверхности площадки, иногда используются металлические основания для их фиксации.

На стойках подвешиваются пластиковые корзины диаметром 39-41 см., выделяющиеся по цвету на фоне поля. Крепление корзин должно обеспечивать их неподвижность, а стойка при этом не может выступать над корзиной.

Мяч используется аналогичный футбольному, с кожаной покрышкой. Допускаются другие материалы, одобренные Международной федерацией. Снаряд выполняется в двух цветах (преимущественно черный и белый), его окружность составляет 70 см, а масса — 425-475 г.

К одежде игроков не предъявляется особых требований, важно лишь, чтобы противники отличались цветом формы. Не допускается присутствие на элементах экипировки аксессуаров и предметов, могущих травмировать других участников (часы, кольца, серьги и т.п.).

Спортсменам, играющим в корфбол, требуется высокая скорость, немалая проворность и недюжинная сила — подбросить мяч двумя руками на высоту 3,5 м. не так уж и просто. Для корфболистов баскетбол — ерунда, ведь в нем высота щита с корзиной 3,05 м.

Эта увлекательная игра стремительно завоевывает популярность по всему миру. В настоящее время наибольшее количество поклонников она имеет в таких странах, как Германия, Бельгия, Англия, Малайзия, Канада и Австралия. Однако абсолютным лидером по праву считается родина этой игры — Голландия. На чемпионате 1999 года, который проходил в Австралии, голландская команда в пятый раз завоевала титул чемпиона, одержав победу над Бельгией со счетом 23:11.

Korfbol 4

Вопрос-ответ

Каковы основные правила корфбола?

Наносить удары, находясь под защитой, запрещено, и мяч передаётся другой команде. Другие правила включают запрет на бег с мячом, ведение мяча, касание мяча ногой, неконтролируемый физический контакт, запрет на удары, находясь под защитой, и запрет на опеку лиц противоположного пола.

Кто придумал корфбол?

Корфбол придумали в Нидерландах. Его автор — школьный учитель Нико Брот, который хотел создать спорт, в котором парни и девушки могли бы играть на равных. В то время это звучало революционно. В обществе, где женщины не имели права голоса, Брот вывел их на спортивную арену — плечом к плечу с мужчинами.

Чем корфбол отличается от нетбола?

Корфбол похож на нетбол, баскетбол и гандбол, но, в отличие от этих видов спорта, в этом смешанном виде спорта практически все начинают с одинакового уровня, что позволяет учиться и развиваться вместе. Поэтому, независимо от ваших спортивных способностей или опыта, в корфболе рады всем.

Советы

СОВЕТ №1

Изучите основные правила корфбола перед началом игры. Понимание правил поможет вам лучше ориентироваться на поле и взаимодействовать с командой, что сделает игру более увлекательной и эффективной.

СОВЕТ №2

Обратите внимание на экипировку. Правильная форма и обувь не только обеспечат комфорт во время игры, но и снизят риск травм. Убедитесь, что ваша экипировка соответствует стандартам корфбола.

СОВЕТ №3

Практикуйте командную работу. Корфбол — это командный вид спорта, поэтому важно развивать взаимодействие с партнерами по команде. Регулярные тренировки помогут улучшить координацию и тактическое взаимодействие.

СОВЕТ №4

Изучите историю корфбола, чтобы лучше понять его философию и ценности. Знание истории игры может вдохновить вас и вашу команду, а также углубить вашу привязанность к этому виду спорта.

Ссылка на основную публикацию
Похожее